Nederland – Iemands persoonsgegevens delen met de bedoeling om te intimideren – doxing dus – is sinds 1 januari strafbaar. Mensen die slachtoffer zijn van doxing kunnen daar bij de politie aangifte van doen. Daders riskeren een boete en in ernstige zaken mogelijk zelfs een celstraf.

Van doxing is sprake wanneer een kwaadwillende persoonlijke gegevens, beelden of privéinformatie bijvoorbeeld over gezinsleden online of in appgroepen deelt met als doel om door dit verder te verspreiden, iemand angst aan te jagen. Dat heeft een grote impact op de mensen die dit treft. Het tast het veiligheidsgevoel aan van slachtoffers. Ook vrezen ze voor de veiligheid van hun naasten.

Makkelijker optreden tegen doxing
In onze maatschappij kunnen we doxing niet tolereren, zegt demissionair minister Dilan Yeşilgöz van Justitie en Veiligheid. ‘We leven in een land waarin iedereen het recht heeft om zijn of haar mening te uiten. Als je gegevens op straat liggen en daardoor je vrijheden worden ingeperkt, mogen we dat niet accepteren. Veel intimiderend gedrag is al strafbaar, maar het delen van persoonsgegevens was dat nog niet. Met deze nieuwe wet kunnen politie en Openbaar Ministerie makkelijker optreden tegen doxing. Als je iemand doxt, bijvoorbeeld om diegene bang te maken, veel last te bezorgen, of moeilijkheden te geven in hun werk, dan kun je daarvoor een gevangenisstraf of een geldboete krijgen.’

Iedereen kan slachtoffer worden van doxing. Denk bijvoorbeeld aan het delen van een woonadres van een politicus of het verspreiden van persoonsgegevens in wraakporno-groepen op internet. Het is strafbaar als sprake is van opzet. Het online publiceren van foto’s of filmfragmenten van bijvoorbeeld hulpverleners is op zichzelf niet strafbaar. De bedoeling van de dader is pas strafbaar als die publicatie gekoppeld is aan de elementen van vrees, ernstige overlast of ernstige hinder van beroepsuitoefening.

Volstrekt ontoelaatbaar
‘Dat deze wet er nu is, is heel goed,’ zegt Korpschef Henk van Essen. ‘We hebben vanuit de politie gepleit om doxing strafbaar te maken. Het raakt slachtoffers en hun naasten in hun privésfeer. Ik zie dat het ook politiemedewerkers en hulpverleners overkomt. Het hindert collega’s niet alleen in hun werk, maar het raakt ook hun thuisfront. Dat is volstrekt ontoelaatbaar. Door het strafbaar stellen, zijn we als politie in staat om er tegen op te treden en het signaal af te geven dat doxing altijd wordt aangepakt.’

Aangifte of melding doen
Wanneer je slachtoffer bent van doxing kun je melding of aangifte daarvan doen. Elke melding wordt serieus genomen. Het is belangrijk om voor het verwijderen van content dit af te stemmen met de politie. Snelle verwijdering van online content kan namelijk botsen met het opsporingsbelang.

Wat is doxing?

Doxing is kortweg het met kwade bedoelingen verzamelen of (verder) verspreiden van persoonlijke, gevoelige of privéinformatie zoals woonadres, telefoonnummer, een foto (bijv. gelaatsafbeelding), paspoort, naam werkgever en gegevens van familie of combinaties. Kortom, persoonsgegevens zijn alle gegevens waarmee een persoon kan worden geïdentificeerd.

Doxing speelt zich vooral online af en via sociale media en heeft het oogmerk iemand:

  • vrees aan te (laten) jagen;
  • ernstige overlast aan te (laten) doen of;
  • ernstig te (laten) hinderen in de uitoefening van zijn ambt of beroep.

Deze gedragingen kunnen een enorme inbreuk maken op de persoonlijke levenssfeer van slachtoffers en hun sociale omgeving. Doxing kan omvangrijke vormen aannemen en ontwikkelt zich soms tot heuse mediastormen en online heksenjachten. Doxing is per definitie persoonlijk van aard en kan een sterk ontregelend effect op de privésituatie van het slachtoffer en zijn/haar omgeving hebben. Online achtergebleven content is door de snelle verspreidingsmogelijkheden van het medium vaak zeer slecht geheel te verwijderen, waardoor slachtoffers een langdurige confrontatie met deze intimidatie kunnen ervaren. Doxing gaat in de praktijk vaak gepaard met delicten als bedreiging, opruiing, belediging of smaad. Het delict kan ook leiden tot veel ernstige delicten die het leven of de veiligheid van de gedoxte slachtoffers in gevaar brengt.

Wie kan slachtoffer worden van doxing?
Iedereen kan slachtoffer worden van doxing. Denk bijvoorbeeld aan het delen van een woonadres van een politicus, het verspreiden van persoonsgegevens in wraakporno-groepen op internet of het in bepaalde groepen op social media publiceren van een foto van een politieagent, met de oproep deze agent lastig te vallen.

Wat is strafbaar aan doxing?
De kwade bedoeling is bepalend voor de strafbaarheid van een situatie. Het online publiceren van foto’s of filmfragmenten van bijvoorbeeld politieagenten is op zichzelf niet strafbaar. De bedoeling van de dader moet gekoppeld zijn aan de elementen van vrees, ernstige overlast of ernstige hinder van de beroepsuitoefening.

Hoe ziet het proces van melden of aangifte rond doxing eruit?
Wanneer je slachtoffer bent van doxing kun je melding en/of aangifte daarvan doen. We nemen als politie elke melding van doxing serieus en we geven advies over de verschillende mogelijkheden, waaronder:

  • een stopgesprek met een verdachte;
  • het opstarten van een opsporingsonderzoek;
  • de doorverwijzing naar Slachtofferhulp Nederland (SHN). Die organisatie is deskundig in het adviseren en doorverwijzen van slachtoffers van doxing onder ander in het verwijderen van online content. Slachtofferhulp Nederland neemt actief contact op met elk slachtoffer om hen van advies te voorzien.

Het is belangrijk om voor het verwijderen van content dit af te stemmen met de politie. Snelle verwijdering van online content kan namelijk botsen met het opsporingsbelang.

Wanneer je melding en/of aangifte wilt doen, maak hiervoor een afspraak op het politiebureau.

Extra bescherming hulpverleners
De politie beschermt personen met een publieke taak, onder wie hulpverleners, extra. Dat is helaas nodig, want veel van hen zijn kwetsbaar. Zij doen hun werk in onveilige situaties, komen daar waar geweld is gebruikt, of handhaven de wet op plekken waar dat lastig is. Of zij staan in hun eentje voor de klas. Ze zijn kwetsbaar en verdienen daarom bescherming. Maar die bescherming doen we ook uit eigen belang. Want wie wil nog werken in dienst van een samenleving als daar verbaal en fysiek geweld “bij hoort”. Als dat normaal is. Op den duur niemand. En… hoe ziet onze samenleving eruit zonder hulpverleners?

  • Bron: Politie

Door Joop